Clason lijkt eenvoudig uit te spreken en op te schrijven.
Maar niets is minder waar.
Bij het spreken gaat het meestal mis omdat mensen graag de klemtoon op de a leggen. Zo langgerekt mogelijk. Hier in mijn woonplaats voegen ze daar de uitspraak van de s van ‘de son in de seee zien sakkuh’ aan toe.
‘Muhvrrau Claaaaaaaassson’ is mijn roepnaam in menig wachtkamer.
Schrijvend lukt het ook niet altijd. Ik weet niet beter dan dat ik mijn achternaam moet spellen. In de jaren negentig was mijn e-mailadres mclason, dus kreeg ik mailtjes voor mevrouw Mc Lason. Brieven komen aan voor Classon of Klaasen. Of het geijkte Claxons (omdat ik dacht slim te zijn en had gezegd: ‘Claxon maar dan met een s’.)
Hoe spreek je de naam wel uit?
Leg de klemtoon simpelweg op son. Dan zeg je het zoals ik het heb geleerd.
In Scandinavië en Frankrijk spreken ze de naam perfect uit. Niet zo gek omdat zowel Zweden als Frankrijk als kern van de stamboom worden genoemd.
Hoewel, daar is de stamboommaker nog niet helemaal van overtuigd. Er schijnt ook iets met Nijmegen te zijn waar oeroude wortels liggen.
Als geboren Arnhemse kan ik je vertellen dat dat een wonderlijke combinatie is.
Afijn, de stamboom is zeven A4’tjes lang. Mocht je een Clason kennen, dan is dat ongetwijfeld een stamboomgenoot.
Zoals mijn zusje, zij kreeg ook nog eens een voornaam met een eigen schrijfwijzer en uitspraak.
Maar dat mag ze je zelf uitleggen.
Bijgaand plaatje is het niet-officiële familiewapen. Het is niet geregistreerd, herkomst onbekend. Maar ik zie wel drie penselen waar een mens ook best mee kan schrijven. Een familielogo dat bij me past. Op de koeien na dan…
