Nee. Hij vertikt het. Schudt zijn hoofd en hangt over het stuur van zijn fietsje.
Zijn vader staat naast hem. In zijn ene hand een boodschappentas, met de andere hand houdt hij de bovenarm van een ander kind vast.
Waarschijnlijk een broertje. Dit kind lijkt wel over te willen steken, maar wandelt nu in de lucht gehouden verder, zonder vooruit te komen.
Het licht springt op rood.
De jongen grijpt zijn fietsstuur vastberaden vast en vlak voor hij kan oversteken, laat zijn vader de boodschappentas vallen en houdt nu ook zijn arm stevig vast.
De fiets rijdt heel langzaam de busbaan op, en valt om.
Zonder begeleider kom je als fiets niet ver.
De vader houdt twee kinderen boven de grond. Een onverwachte work-out waar je maar meteen het beste van kunt maken, zo te zien. Hij heft eerst de ene dan de andere omhoog. Het ene gewicht schreeuwt zijn longen uit zijn lijf. Het andere gewicht probeert zijn eigen arm uit de kom te draaien in de hoop op vrijheid.
De gewichtheffer verblikt of verbloost niet en houdt ze stevig in de greep. De buschauffeur wijkt uit voor de fiets en steekt zijn hand op.
Het licht springt op groen.
De work-out is gedaan. De vader zet beide kinderen op de grond en raapt zijn boodschappen bij elkaar. Het kind dat net niet wilde oversteken, rent zijn fiets voorbij. De ander aarzelt even, maar besluit dan dat dit niet zijn probleem is en ook hij laat de fiets liggen.
De vader steekt over, bukt zich, tilt de fiets op en wandelt achter zijn kinderen aan.
Uit zijn boodschappentas steekt een prei, geknakt maar niet gebroken.
