In 2019 mocht ik muzikant en singer-songwriter iET interviewen. Een interview waarin we praatten over de roze wolk van ouderschap die volledig je creativiteit opslokt en over de angst dat je nooit meer kunt creëren omdat al je liefde naar dat ene, kleine wezentje gaat.
We maakten het allebei mee. Moeder worden en niet meer weten hoe we uit die – vaak eenzame – bubbel raakten om te kunnen doen wat we ook zo graag deden.
Zij musiceren en zingen. Ik schrijven.
Voor mij was die verwarrende tijd intussen voorbij. Ik wist dat het kunnen creëren weer terugkomt.
Ook voor iET leek er een andere tijd te beginnen.
Ze liet me wat aarzelend de demo van een lied horen. We kenden elkaar nog maar twee uur en haar lied raakte alles in mij dat geraakt kon worden. De klanken, woorden, haar verhaal en dat dat zoveel raakvlakken had met het verhaal dat ik ooit vertelde.
Een jaar later ging ik met haar en ontwerper Sjoerd Koopmans op reis naar iET.
Een reis naar de artieste, de vrouw, de moeder, de dochter en de geliefde. Want haar creativiteit was inderdaad weer teruggekomen.
Dus reisden we via een vast schema en onder de noemer project Hunger:
iET schreef een lied,
ze stuurde mij een demo van de song en het bijbehorende, prachtige portret dat Sjoerd maakte.
Ik zette het nummer op repeat, het portret liet ik openstaan als achtergrond, en begon te schrijven.
Twee weken geleden schreef ik het laatste verhaal van de negen. Een emotionele finale want het was een bijzondere reis en ik ben enorm trots dat ik mee mocht.
Hunger is nu klaar om te delen met de wereld.
Want ondertussen werkte een team aan het realiseren van een muzikale, multidisciplinaire tentoonstelling over deze reis. En die tentoonstelling kun je deze zomer zien.
Vanaf 18 juni tot en met 4 september in de Kunsthal in Rotterdam. (De Kunsthal!)
Elke zondag maakt iET zelf onderdeel uit van de tentoonstelling.
Ik nodig je van harte uit om een bezoek te brengen.
Hier lees je meer.
Of luister naar het album van iET.
En dit is de promo…Hunger_
